Een (korte) reis door de tijd ...
Historiek van de tweedetaalverwerving
De lesmethodes om een tweede (of vreemde) taal te leren zijn door de jaren heen erg veranderd. De eerste taalleermethodes waren vooral gericht op het ver-talen (lees: eindeloze woordenlijsten met vertalingen aanleggen) en het aanleren van de grammaticale regels. Dit had vaak tot gevolg dat men de taal vrij goed kon lezen, maar niet kon spreken - laat staan zelfs begrijpen. Spreken moest men sowieso niet doen, enkel ellenlange teksten vertalen.
Eind de jaren 60 deden de taallabo's hun intrede met de audiovisuele methode. Geleidelijk aan kreeg het spreken meer belang, maar vormcorrectheid was daarbij belangrijker dan inhoud. Eigenlijk werd er vooral gewerkt aan het indrillen van grammaticale patronen.
De jaren '70 en '80 brachten ons de receptieve en communicatieve methodes. Luisteren stond daarbij op de eerste plaats. Men ging er in eerste instantie van uit dat het spreken 'vanzelf' zou komen, mits men maar genoeg receptief taalaanbod kreeg. Grammaticale regeltjes aanbrengen was als het ware 'uit den boze'. De cursisten moesten een zo ruim mogelijk receptief taalaanbod krijgen en dit zou automatisch leiden tot een goed productief taalaanbod (spreken en schrijven).
In de realiteit bleek dit toch niet zo "vanzelf" te gaan. Geleidelijk aan werd er dan ook met de cursisten meer en meer geoefend op spreken/reageren op taaluitingen.
Ook het aanbrengen van grammaticale regels is ondertussen opnieuw 'toegestaan', al wordt er voor gepleit om die (zeker bij laag geschoolden) eerder impliciet aan te brengen.
Het taalleren door handelen (TPR) is ook vandaag nog een methode die vaak gebruikt wordt, zij het meestal niet meer als methode op zichzelf maar in combinatie met andere methodieken. TPRS, een aanpak die tegenwoordig meer en meer bekend geraakt, gaat een stapje verder dan TPR. Het voegt niet alleen beweging (het handelen), maar ook verhalen en emotie toe aan het taalonderwijs.
Een goed overzicht van de taalmethodes krijg je van Jes Leysen in onderstaand filmpje. Jammer genoeg moest ze zich houden aan een opgelegde tijd en kwam ze in tijdsnood, waardoor ze op de meest recente methodes niet zo diep kon ingaan.
Jes Leysen heeft een jarenlange ervaring in NT2 en ze geeft ook colleges voor het postgraduaat" Didactiek NT2 aan anderstaligen" in Antwerpen. Zij weet ontzettend veel over 'haar vak' en kan het ook boeiend naar voor brengen.
Als je ooit de kans krijgt om bij deze dame een workshop of navorming te volgen: DOEN!!!
Eind de jaren 60 deden de taallabo's hun intrede met de audiovisuele methode. Geleidelijk aan kreeg het spreken meer belang, maar vormcorrectheid was daarbij belangrijker dan inhoud. Eigenlijk werd er vooral gewerkt aan het indrillen van grammaticale patronen.
De jaren '70 en '80 brachten ons de receptieve en communicatieve methodes. Luisteren stond daarbij op de eerste plaats. Men ging er in eerste instantie van uit dat het spreken 'vanzelf' zou komen, mits men maar genoeg receptief taalaanbod kreeg. Grammaticale regeltjes aanbrengen was als het ware 'uit den boze'. De cursisten moesten een zo ruim mogelijk receptief taalaanbod krijgen en dit zou automatisch leiden tot een goed productief taalaanbod (spreken en schrijven).
In de realiteit bleek dit toch niet zo "vanzelf" te gaan. Geleidelijk aan werd er dan ook met de cursisten meer en meer geoefend op spreken/reageren op taaluitingen.
Ook het aanbrengen van grammaticale regels is ondertussen opnieuw 'toegestaan', al wordt er voor gepleit om die (zeker bij laag geschoolden) eerder impliciet aan te brengen.
Het taalleren door handelen (TPR) is ook vandaag nog een methode die vaak gebruikt wordt, zij het meestal niet meer als methode op zichzelf maar in combinatie met andere methodieken. TPRS, een aanpak die tegenwoordig meer en meer bekend geraakt, gaat een stapje verder dan TPR. Het voegt niet alleen beweging (het handelen), maar ook verhalen en emotie toe aan het taalonderwijs.
Een goed overzicht van de taalmethodes krijg je van Jes Leysen in onderstaand filmpje. Jammer genoeg moest ze zich houden aan een opgelegde tijd en kwam ze in tijdsnood, waardoor ze op de meest recente methodes niet zo diep kon ingaan.
Jes Leysen heeft een jarenlange ervaring in NT2 en ze geeft ook colleges voor het postgraduaat" Didactiek NT2 aan anderstaligen" in Antwerpen. Zij weet ontzettend veel over 'haar vak' en kan het ook boeiend naar voor brengen.
Als je ooit de kans krijgt om bij deze dame een workshop of navorming te volgen: DOEN!!!
|
|
