TPRS
Sinds kort hoort men meer en meer over TPRS. Om die reden volgden wij in 2015 een navorming over deze methodiek.
We kregen bezoek van Iris Maas en Kristin Plante van de organisatie "TPRS Nederland", een opleidingscentrum TPR Storytelling.
Zij toonden ons de methodiek via een lesje Mandarijn. Het werd een zeer inspirerende namiddag en een aanrader voor iedereen die taalles geeft!
De afkorting TPRS zorgt vaak voor verwarring omdat velen ervan uitgaan dat de T, P en R ook hier staan voor Total Physical Response. Soms wordt de methode ook TPR Storytelling genoemd.
TPRS staat echter voor Teaching Proficiency through Reading and Storytelling. Grondlegger van deze methodiek is Blaine Ray, een Amerikaanse docent Spaans. Hij werkte aanvankelijk met TPR, maar kwam al vrij snel tot de conclusie dat de mogelijkheden van TPR beperkt zijn. Hij loste dit op door verhalen te vertellen. Storytelling is immers een bekende techniek om het langetermijngeheugen te versterken. De kern van de methodiek is ondertussen dan ook het lezen en vooral het "vragen" van verhalen.
In Nederland trad Alike Last als eerste in de voetsporen van Blaine Ray. Ook zij gebruikte TPR in haar lessen, maar begon na een tijdje "iets te missen". Toen ze verder ging zoeken, kwam ze bij Blaine Ray terecht. Ze was meteen enthousiast over TPRS en introduceerde de methodiek in Nederland.
Hieronder zie je een paar voorbeelden van TPRS-lessen.
In dit filmpje zie je Blaine Ray 'himself' aan het werk.
We kregen bezoek van Iris Maas en Kristin Plante van de organisatie "TPRS Nederland", een opleidingscentrum TPR Storytelling.
Zij toonden ons de methodiek via een lesje Mandarijn. Het werd een zeer inspirerende namiddag en een aanrader voor iedereen die taalles geeft!
De afkorting TPRS zorgt vaak voor verwarring omdat velen ervan uitgaan dat de T, P en R ook hier staan voor Total Physical Response. Soms wordt de methode ook TPR Storytelling genoemd.
TPRS staat echter voor Teaching Proficiency through Reading and Storytelling. Grondlegger van deze methodiek is Blaine Ray, een Amerikaanse docent Spaans. Hij werkte aanvankelijk met TPR, maar kwam al vrij snel tot de conclusie dat de mogelijkheden van TPR beperkt zijn. Hij loste dit op door verhalen te vertellen. Storytelling is immers een bekende techniek om het langetermijngeheugen te versterken. De kern van de methodiek is ondertussen dan ook het lezen en vooral het "vragen" van verhalen.
In Nederland trad Alike Last als eerste in de voetsporen van Blaine Ray. Ook zij gebruikte TPR in haar lessen, maar begon na een tijdje "iets te missen". Toen ze verder ging zoeken, kwam ze bij Blaine Ray terecht. Ze was meteen enthousiast over TPRS en introduceerde de methodiek in Nederland.
Hieronder zie je een paar voorbeelden van TPRS-lessen.
In dit filmpje zie je Blaine Ray 'himself' aan het werk.
|
|
|
In het filmpje (hieronder links) is een TPRS-les met kinderen - een vrij grote groep deze keer. Ik vind het persoonlijk storend dat de leerkracht de kinderen de woorden telkens laat zoeken in de woordenlijsten die in de klas hangen. Dit breekt het tempo van de les.
|
In onderstaand filmpje zie je Martina Bex aan het werk. Op haar website vind je meer informatie.
|
|
|
|
Principes
Men maakt gebruik van verhalen om de cursisten een repetitief taalaanbod te geven. Dit is nodig voor de opname van de taal in het langetermijngeheugen.
Daarnaast moet het taalaanbod ook begrijpelijk zijn. Wat je niet begrijpt, kan je je immers ook niet eigen maken.
De verhalen geven het taalaanbod een context. Woorden krijgen immers pas betekenis door de context die er aan gegeven wordt.
Het principe van TPR - je verwerft een taal door die taal te horen - blijft ook hier van kracht.
Daarnaast moet het taalaanbod ook begrijpelijk zijn. Wat je niet begrijpt, kan je je immers ook niet eigen maken.
De verhalen geven het taalaanbod een context. Woorden krijgen immers pas betekenis door de context die er aan gegeven wordt.
Het principe van TPR - je verwerft een taal door die taal te horen - blijft ook hier van kracht.
Werkwijze
Doordat het taalaanbod volledig begrijpelijk moet zijn, wordt er veel gewerkt met foto's, maar ook met vertalingen. Dit is in onze groepen niet altijd mogelijk, enerzijds omdat de cursisten vaak een verschillende moedertaal hebben, anderzijds omdat we de moedertaal van onze cursisten niet altijd beheersen. Gealfabetiseerde cursisten kunnen weliswaar gebruik maken van vertalende woordenboeken, maar voor Alfacursisten is dit een extra moeilijkheid.
Samen met de cursisten maakt de leerkracht een verhaal rond een zinsstructuur die hij/zij vooraf in gedachten heeft. De cursisten schrijven die verhalen ook neer.
De leerkracht moet ervoor zorgen dat de cursisten geconcentreerd blijven door veel variatie te steken in het taalaanbod, de vragen die hij/zij stelt, ... . Die speciale "vragentechniek" wordt ook wel het "cirkelen" genoemd. Daarbij worden de volgende soort vragen gesteld:
- ja/nee-vragen
- of/of-vragen
- wie/wat/waar/...-vragen
Het juiste antwoord wordt telkens weer herhaald.
Samen met de cursisten maakt de leerkracht een verhaal rond een zinsstructuur die hij/zij vooraf in gedachten heeft. De cursisten schrijven die verhalen ook neer.
De leerkracht moet ervoor zorgen dat de cursisten geconcentreerd blijven door veel variatie te steken in het taalaanbod, de vragen die hij/zij stelt, ... . Die speciale "vragentechniek" wordt ook wel het "cirkelen" genoemd. Daarbij worden de volgende soort vragen gesteld:
- ja/nee-vragen
- of/of-vragen
- wie/wat/waar/...-vragen
Het juiste antwoord wordt telkens weer herhaald.
Op de hierboven vermelde website kan je trouwens ook heel wat interessant materiaal downloaden. Echt de moeite waard om eens te bezoeken! Alike Last heeft trouwens ook een blog waar je nog meer info over TPRS vindt.
Vertaling naar analfabete cursisten
De methodiek op zich vind ik persoonlijk minder bruikbaar voor analfabete cursisten, maar een aantal principes zijn dat zeker wel. Vooral het cirkelen heeft voor mij zijn nut al bewezen. Cursisten onthouden de aangebrachte structuren veel beter. Zelfs na verloop van tijd blijken ze veel onthouden te hebben.
Ik had dit schooljaar een cursist die tijdens de pauze voortdurend foto's van het bord maakte met zijn gsm. Op een bepaald moment vroeg ik of hij tijdens zo'n 'cirkeloefening' ook wou foto's maken. Dat was handig, want zo kon ik de volgende les(sen) de verhaaltjes nog eens herhalen.
Hieronder zie je zo een verhaaltje dat we in de klas gecirkeld hebben. Om privacy redenen heb ik de foto's omgezet naar tekeningen en de naam veranderd.
Ga met de cursor over de tekeningen om het "verhaal" te lezen.
Ik had dit schooljaar een cursist die tijdens de pauze voortdurend foto's van het bord maakte met zijn gsm. Op een bepaald moment vroeg ik of hij tijdens zo'n 'cirkeloefening' ook wou foto's maken. Dat was handig, want zo kon ik de volgende les(sen) de verhaaltjes nog eens herhalen.
Hieronder zie je zo een verhaaltje dat we in de klas gecirkeld hebben. Om privacy redenen heb ik de foto's omgezet naar tekeningen en de naam veranderd.
Ga met de cursor over de tekeningen om het "verhaal" te lezen.
